Jak poprawnie połączyć rury kanalizacyjne PVC i PP?
W budownictwie mieszkaniowym i przemysłowym bardzo duże znaczenie ma prawidłowe wykonanie instalacji kanalizacyjnej. Do najważniejszych etapów tego procesu należy dobór właściwych średnic, spadków i tras poszczególnych przewodów, a także umiejętne łączenie różnych materiałów rurowych. Obecnie częstym rozwiązaniem jest integracja rur wykonanych z tworzyw o nieco odmiennych właściwościach fizykochemicznych. Przewody z polichlorku winylu (PVC) i polipropylenu (PP) mają podobne funkcje użytkowe, ale różnią się m.in. sztywnością, rozszerzalnością cieplną czy właśnie technologią łączenia. Aby cały układy był trwały i szczelny, należy zastosować odpowiednie techniki montażowe i elementy przejściowe.
- Różnice technologiczne w procesie łączenia
- Zastosowanie kształtek przejściowych i zgodność łączeniowa
- Wymogi montażowe i eksploatacyjne
- Integracja z innymi układami i elementami
- Układy mieszane w nowoczesnej kanalizacji
Różnice technologiczne w procesie łączenia
Rury wyprodukowane z polichlorku winylu i polipropylenu różnią się od siebie strukturą molekularną, co wpływa na odmienne wymogi technologiczne w procesie łączenia. Przewody z PVC są sztywniejsze, mniej elastyczne i bardziej silne wymiarowo w niskich temperaturach, natomiast te z PP zapewniają wyższą odporność na wysokie temperatury i czynniki chemiczne. Aby skutecznie łączyć rury z tych materiałów w jednym układzie, należy mieć na uwadze ich odmienne właściwości termiczne. W ten sposób można efektywnie uniknąć różnych problemów eksploatacyjnych, np. uszkodzeń strukturalnych, nieszczelności czy deformacji. Rozwiązaniem stosowanym najczęściej jest użycie specjalnych adapterów mechanicznych, pozwalających na kompensację wszelkich różnic w średnicach nominalnych i poszczególnych własnościach materiałowych.
Zastosowanie kształtek przejściowych i zgodność łączeniowa
Do poprawy trwałości i szczelności połączeń mieszanych typu PVC-PP bardzo dobrze nadają się oferowane w Epicentra kształtki PP, które dysponują uszczelkami elastomerowymi oraz pierścieniami centrującymi. Za pomocą takich elementów można wykonać połączenie mechaniczne z kielichem lub złączką kompensacyjną, bez konieczności zgrzewania czy używania spoin chemicznych. Warunkiem jest jednak przestrzeganie dopuszczalnych zakresów tolerancji dla średnic i siły montażu, ze względu na ryzyko uszkodzeń krawędzi rury. Jeżeli w układzie występują różnice wymiarów zewnętrznych czy grubości ścianki, najlepszym rozwiązaniem będą złączki redukcyjne. Ich zastosowanie pozwala na płynne przejście np. między przewodem typu rura PVC 200 a systemem w technologii polipropylenowej. Przejścia tego typu muszą być zabezpieczone specjalną obejmą montażową, szczególnie w obszarach narażonych na zmienne obciążenia hydrauliczne lub wibracje.
Wymogi montażowe i eksploatacyjne
Aby prawidłowo połączyć rury PVC i PP, należy pamiętać o uprzednim przygotowaniu powierzchni styku. Kluczowe znaczenie ma usunięcie wszelkich pyłów, drobin stałych i substancji, które stwarzają ryzyko zaburzenia szczelności. Nie wolno natomiast stosować klejów, ponieważ odmienna struktura chemiczna materiałów ogranicza skuteczność tworzenia połączeń adhezyjnych. Rozwiązaniem zastępczym są elementy mechaniczne i przejścia elastyczne z gumy, które umieszcza się w kielichu jednego z przewodów. Uwagi szczególnej wymagają instalacje o sporych średnicach, w których stosowana jest np. rura kanalizacyjna 200. W ich przypadku należy użyć mankietów uszczelniających, wyposażonych w dodatkową opaskę zaciskową. Przed trwałym zabudowaniem lub zasypaniem konieczne jest sprawdzenie układu pod kątem szczelności - zwłaszcza w strefach gruntowych, narażonych na wpływy wilgotnościowe.
Integracja z innymi układami i elementami
Instalacje mieszane z przewodami PP i PVC muszą być projektowane z uwzględnieniem możliwości kontroli i dostępu do strategicznych punktów kanalizacji, takich jak np. rewizje, punkty rozgałęzienia czy trójniki. Każdy właz kanałowy należy odpowiednio zintegrować z elementami rewizyjnymi, aby zapewnić stuprocentową funkcjonalność systemu w strefach przejścia przez fundament czy obszarach przyłączeniowych. Zastosowanie rur o różnych właściwościach wymaga montażu rewizji na odcinkach wykonanych z materiału bardziej odpornego chemicznie lub termicznie, zależnie od specyfik i samych ścieków. Kwestia ta jest bardzo istotna w instalacjach zewnętrznych, gdzie rura kanalizacyjna jest narażona na cykliczne zmiany temperatury oraz podwyższone naprężenia gruntowe.
Układy mieszane w nowoczesnej kanalizacji
Obecnie systemy odprowadzania ścieków coraz częściej powstają jako instalacje hybrydowe, które integrują w sobie różne technologie rurowe na poszczególnych odcinkach. Piony wewnętrzne z PP cechują się dobrymi parametrami akustycznymi i odpornością na wysokie temperatury, a ich połączenie z poziomym przewodami PVC gwarantuje poprawę sztywności obwodowej i wytrzymałości na deformacje mechaniczne. Elementy przejściowe zawsze powinny zapewniać efektywną integrację obu systemów. Zastosowania kielichu lub zgodnej technicznie mufy przejściowej wymagają zwłaszcza te rury do kanalizacji, które są przeznaczone do ułożenia na gruncie. W ten sposób można zapewnić nie tylko ciągłość hydrauliczną, ale też niezawodność eksploatacyjną przez cały okres użytkowania budynku mieszkalnego lub przemysłowego.
